لوح احمد فارسی

باسم ربنا العلیّ الاعلی

اینست بدایع نصایح الهی که بلسان قدرت

در مکمن عظمت و مقعد قدس رفعت خود میفرماید

پس بگوش جان بشنوید و خود را از اصغای نصایح

محبوب محروم وممنوع ننمائید * ای مؤمن مهاجر

عطش و ظمأ غفلت را از سلسبیل قدس عنایت تسکین

ده و شام تیره بعد را بصبح منیر قرب منوّر گردان

بیت محبّت باقی را بظلم شهوت فانی و خراب مکن

و جمال غلام روحانی را بحُجُبات تیره نفسانی مپوش

تقوای خالص پیشه کن و از ما سوی اللّه اندیشه منما *

و مَعین قلب منیر را بخاشاک حرص و هوی مسدود

مکن * و چشمه جاریه دل را از جریان باز مدار بحقّ

متمسّک شو و بحبل عنایت او متوسّل باش * چه که دون

او احدی را از فقر بغنا نرساند و از ذلّت نفس نجات

نبخشد * ای عباد اگر از بحور غنای مستوره احدیّه

مطّلع شوید از کون و امکان هر دو غنی و بی نیاز گردید

نار طلب در جان بر افروزید تا بمطلب رفیع منیع که مقام

قرب و لقای جانان است فائز گردید *

ای احمد از ابحر متموّجه ملتطمه مستوره خود را

منع مکن * و از صراط واضحه مستقیمه محروم مباش

چشم را منیر کن * و بنور لائح روشن نما تا بسینای مبارکه

طیّبه که محلّ ضیاء و استضای سنای الهیّه است وارد

شوی و بتجلّیات انوار لا نهایه منوّر گردی و ندای

جانفزای انظُرْ ترانی از مشرق بیان سبحانی من غیر

تعطیل بشنوی * جمال غیب در هیکل ظهور میفرماید ای

احمد نفحه از عَرْف گلستان قدس روحانیم بر عالم هستی

وزیده و جمیع موجوداترا بطراز قدس صمدانی مزیّن

فرموده * و رشحی از طمطام یم عنایتم بر عالمیان مبذول

گشته و جمیع را سر مست از این باده قدس الست از عدم

محض فانی بعرصه وجود باقی کشیده * ای احمد دیده را

پاک و مقدّس نما تا تجلّیات أنوار لا نهایات از جمیع

جهات ملاحظه نمائی و گوش را از آلایش تقلید منزّه

کن تا نغمات عندلیب وحدت و توحید را از افنان

باقی انسانی بشنوی * ای احمد چشم ودیعه من است

او را بغبار نفس و هوی تیره مکن * و گوش مظهر

جود من است او را باعراض مشتهیّه نفسیّه از اصغای

کلمه جامعه باز مدار * قلب خزینه من است لئالیء

مکنونه آنرا بنفس سارقه و هوس خائن مسپار *

دست علامت عنایت من است آنرا از اخذ ألواح

مستوره محفوظه محروم منما * بگو ای عباد فیض

رحمت بی منتهایم از سماء مکرمت بی ابتدایم چون غیث

هاطل در نزول و جریان است با دیده مقدّس و گوش

منزّه و استقامت تمام باین رحمت سبحانی و فیض

رحمانی بشتابید * بگو ای بنده گان من بتحدید نفس

و تقلید هوا خود را مقیّد و مقلّد مسازید * چه که مثل

تقلید مثل سراب بقیعه در وادی مهلکه است که لم

یزل تشنگان را سیراب ننموده و لا یزال سقایه نخواهد

نمود * از سراب فانی چشم بر داشته بزلال سلسال لا زوال

بی مثالم در ائید * لؤلؤ قدرت ربّانی را از لؤلؤ مصنوعی

فرق دهید و تمیز گذارید چه که مصنوعی آن بملاقات

آب فانی و معدوم شود و قدرتی آن بملاقات آب صافی

و منیر گردد * پس جهد بلیغ و سعی منیع نمائید تا لؤلؤ

قدس صمدانیرا من دون اشاره بدست آرید و آن

معرفت مظهر نفس من بوده و خواهد بود و لم یزل

بآب عنایت من زنده و حیّ و باقی خواهد بود * ای

بنده گان من جمال قدم میفرماید که از ظلّ هوی

و بعد و غفلت بظلّ بقا و قرب و رحمت بشتابید و چون

أرض تسلیم شوید تا ریاحین معطّره ملوَّنه مقدّسه

عرفانم از ارض وجود انبات نماید * و چون نار مشتعل

شوید تا حجبات غلیظه را محترق نمائید و أجساد مبروده

محجوبه را از حرارت حبّ الهی زنده و باقی دارید *

و چون هوی لطیف شوید تا در مکمن قدس ولایتم

درائید * ای بنده گان من از مدینه وهمیّه ظنّیه بقوّه

توکّل بیرون آمده بمدینه محکمه مشیّده یقین وارد

شوید * و در جمیع أحوال از رحمت واسعه و عنایت

محیطه مأیوس مباشید که همه هیاکل موجودات را

محض جود و کرم از نیستی محض بملک هستی آوردم

بی طلب عنایت فرمودم و بی سؤال اجابت فرمودم

و بی استعداد منتهای فضل وجود را مبذول داشتم *

جمیع شما أشجار رضوان قدس منید که بدست

مرحمت خود در أرض مبارکه غرس فرمودم و بنیسان

رحمت بی زوال خود تربیت نمودم و از حوادث کونیّه

و خطرات ملکیّه بملائکه حفظیّه حفظ فرمودم

حال از مُغْرِسْ و حافظ و مربّی خود غفلت ننمائید

و دون او را بر او مقدّم و مرجّح مدارید که مبادا اریاح

سمومیّه عقیمیّه بر شما مرور نماید و جمیع را از اوراق

بدیعه و اثمار جنیّه و افنان منیعه و أغصان لطیفه محروم

نماید * کلمات حکمتم را از لسان ظهور قبلم شنو * که بپسر

مریم فرمودم که هر مالک بوستانی شجره یابسه را

در بوستان باقی نگذارد و البتّه او را قطع نموده بنار افکند

چه که حطب یابس در خور و لایق نار است * پس

ای أشجار رضوان قدس عنایت من خود را از سموم

انفس خبیثه و أریاح عقیمه که معاشرت بمشرکین

و غافلین است حفظ نمائید تا اشجار وجود از جود

معبود از نفحات قدسیّه و روحات انسیّه محروم نگردد

و لا زال در رضوان قدس احدیّه جدید و خرّم ماند *

ای بنده گان بنیان مصر ایقان حضرت سبحان را

بنقر وهم و ظنون منهدم مکنید چه که ظن لم یزل مغنی

نبوده و لا یزال نفسی را بصراط مستقیم هادی نگشته

ای عباد ید قدرت مبسوطه ممدوده مرتفعه سلطنتم را

مغلول فرض گرفته‌اید * و رحمت منزله مسبوقه غیر

مقطوعه‌ام را مقطوع داشته‌اید * و سحاب مرتفعه

متعالیه جود و کرمم را ممنوع و غیر مهطول فرض نموده‌اید

آیا بدایع قدرت سلطان احدیتم مفقود شده

و یا نفوذ مشیّت و احاطه اراده‌ام از عالمیان ممنوع گشته

اگر نه چنین دانسته‌اید چرا جمال عزّ قدس أحدیتم را

از ظهور منع نموده‌اید و مظهر ذات عزّ ابها را از

ظهور در سماء قدس ابقا ممنوع داشته‌اید * اگر چشم

انصاف بگشائید جمیع حقایق ممکناترا از این باده

جدیده بدیعه سرمست بینید و جمیع ذرّات اشیا را از

اشراق انوارش مشرق و منوّر خواهید یافت * فبئس

ما أنتم ظننتم و ساء ما أنتم تظنّون * ای بنده گان بمبدأ

خود رجوع نمائید و از غفلت نفس و هوی بر آمده

قصد سینای روح در این طور مقدّس از ستر و ظهور

نمائید * کلمه مبارکه جامعه أوّلیه را تبدیل منمائید و از مقرّ

عزّ تقدیس و قدس تجرید منحرف مدارید * بگو ای

عباد غافل اگر چه بدایع رحمتم جمیع ممالک غیب

و شهود را احاطه نموده و ظهورات جود و فضلم بر تمام

ذرّات ممکنات سبقت گرفته و لکن سیاط عذابم

*بسی شدید است و ظهور قهرم بغایت عظیم

* نصايح مشفقه‌ام را بگوش مقدّس از کبر و هوی بشنويد

و بچشم سِرّ و سَرْ در بديع امرم ملاحظه نمائيد *  از امواج

بحر رحمتم که جميع أبحر لا نهايه قطره ايست نزد او

محروم مشويد و از معين قدس عذب فرات سائغم

خود را ممنوع مسازيد * قسم بذات غيبم که اگر اقل از

ذرّه بشعور ائيد بسينه بسينای روح بشتابيد و بعين خود

بمعين قدسيّه منوّره واضحه وارد گرديد و نداء روح

القدس را از سدره ناطقه در صدر منير بشنويد و غفلت

منمائيد * ای احمد از تقييد تقليد بروضه قدس تجريد

و فردوس عزّ توحيد بخرام * بگو ای عباد باب رحمتم را

که بر وجه اهل آسمانها و زمين گشودم بدست ظلم

و اعراض مبنديد و سدره مرتفعه عنايتم را بجور

و اعتساف قطع منمائيد * براستی ميفرمايم قلب مخزن

جواهر ممتنعه ثمينه من است محلّ خزف فانيه دنيای

دنيّه مکنيد * و صدر محلّ انبات سنبلات حبّ منست

او را بغبار تيره بغضا ميالائيد * بصفاتم متّصف شويد

تا قابل ورود ملکوت عزّم شويد و در جبروت قدسم

درائيد * جميع اشيا کتاب مبين و صحف محکم قويم منند

بدايع حکمت لدنيّم را بچشم طاهر مقدّس و قلب

نورانی منزّه مشاهده نمائيد * ای بنده گان من آنچه

از حِکم بالغه و کلم طيّبه جامعه که در الواح قدسيّه احديّه

نازل فرمودم مقصود ارتقای انفس مستعده است

بسماوات عزّ أحديّه و الّا جمالم مقدّس از نظر عارفين است

و اجلالم منزّه از ادراک بالغين * در شمس مشرقه

منوره مضيئه ملاحظه نمائيد که اگر جميع عباد از بصير

و أعمی چه در منتها وصف مبالغه نمايند و يا در دون

آن منتها جهد مبذول دارند اين دو رتبه از اثبات و نفی

و اقبال و اعراض و مدح و ذمّ جميع در امکنه حدوديّه

بخود مقبل و معرض راجع بوده و خواهد بود * و شمس

در مقرّ خود بکمال نور و اعطای فيض و ضيای خود

من دون تغيير و تبديل مشرق بوده و خواهد بود *

و همچنين در سراج مضيئه در ليل مظلمه که در محضر

شما روشن است مشاهده نمائيد آيا آنچه از بدايع

أوصاف منيعه و يا جوامع صفات ذميمه در حق او ذکر

شود هيچ بر نور او بيفزايد و يا از ضياء او  بکاهد لافو الّذی

نفسی بيده بلکه در اين دو حالت مذکوره او بيک

قسم افاضه نور مينمايد و اين مدح و ذم بقائلين راجع

بوده و خواهد بود چنانچه مشهود ملاحظه ميشود

حال ای عباد از سراج قدس منير صمدانی که در مشکاة

عزّ ربّانی مشتعل و مضیء است خود را ممنوع ننمائيد

و سراج حبّ الهی را بدهن هدايت در مشکاة

استقامت در صدر منير خود بر افروزيد و بزجاج

توکّل و انقطاع از ما سوی اللّه از هبوب انفاس مشرکين

حفظش نمائيد * ای بنده گان مثل ظهور قدس احديّتم

مثل بحريست که در قعر و عمق آن لئالئ لطيفه منيره أزْيَدْ

از احصا مستور باشد و هر طالبی البتّه بايد کمر جهد

و طلب بسته بشاطئ ان بحر در آيد تا قسمت مقدّره

در الواح محتومه مکنونه را علی قدر طلبه و جهده

أخذ نمايد * حال اگر احدی بشاطئ قدسش قدم

نگذارد و در طلب او قيام ننمايد هيچ از آن بحر و لئالئ

آن کم شود و يا نقصی بر او وارد آيد * فبئس ما توهّمتم فی

أنفسکم و ساء ما أنتم تتوهّمون * ای بنده گان تاللّه الحقّ

آن بحر اعظم لجّی و موّاج بسی نزديک و قريب است

بلکه أقرب از حبل وريد * بآنی بان فيض صمدانی

و فضل سبحانی وجود رحمانی و کرم عزّ ابهائی واصل

شويد و فائز گرديد * ای بنده گان اگر از بدايع جود

و فضلم که در نفس شما وديعه گذارده‌ام مطّلع شويد

البتّه از جميع جهات منقطع شده بمعرفت نفس خود

که نفس معرفت من است پی بريد و از دون من خود را

مستغنی بينيد * و طمطام عنايت و قمقام مکرمتم را در

خود بچشم ظاهر و باطن چون شمس مشرقه از اسم ابهئيّه

ظاهر و مشهود بينيد * اين مقام أمنع أقدس را بمشتهيات

ظنون و هوی و افکيّات وهم وعمی ضايع مگذاريد

مثل شما مثل طيری است که بأجنحه منيعه در کمال

روح و ريحان در هواهای خوش سبحان با نهايت

اطمينان طيران نمايد و بعد بگمان دانه بآب و گل أرض

ميل نمايد و بحرص تمام خود را بآب و تراب بيالايد و بعد

که اراده صعود نمايد خود را عاجز و مقهور مشاهده

نمايد چه که اجنحه آلوده بآب و گل قادر بر طيران نبوده

و نخواهد بود * در اين وقت آن طاير سماء عاليه خود را

ساکن أرض فانيه بيند * حال ای عباد پرهای خود را

بطين غفلت و ظنون و تراب غلّ و بغضاء ميالائيد

تا از طيران در آسمانهای قدس عرفان محروم و ممنوع

نمانيد * ای عباد لئالئ صدف بحر صمدانی را از کنز علم

و حکمت ربّانی بقوّه يزدانی و قدرت روحانی بيرون

آوردم و حوريّات غرف ستر و حجابرا در مظاهر اين

کلمات محکمات محشور نمودم و ختم اناء مسک احديّه را

بيد القدره مفتوح نمودم و روايح قدس مکنونه

آنرا بر جميع ممکنات مبذول داشتم * حال مع جميع اين

فيوضات منيعه محيطه و اين عنايات مشرقه لميعه اگر

خود را منع نمائيد ملامت آن بر انفس شما راجع بوده

و خواهد بود * ای اهل بيان اليوم مقصود از آفرينش

و خلق خود را دانسته چه که جواهر جبال مرتفعه

الهيّه ‌ايد و لئالئ أبحر فضل أحديّه * و دون شما از آنچه

در سماوات و أرض مشهود است در ظلّ شما محشور

و بالتّبع مرزوق و متنعّمند * مثلا ملاحظه در أرض طيّبه

منبته نمائيد که مقصود زارع از سقايه سقايه زرع

خود است و بسا حجر صلده صلبه که در ان کشت

و زرع بالتّبع مشروب ميشوند * پس مقصود از نزول

فيض فياض مزارع احبّای او بوده که محلّ انبات

نبات علم و حکمتند و من دون آن از اعداء و غافلين که

احجار متروکه ارضند بالتّبع برشحات فضليّه و قطرات

سحابيّه مرزوق و مشروبند * ای أهل بيان با جميع

اينمراتب عالی و مقامات متعالی از خود غفلت مجوئيد

و از حقّ عزلت مگيريد و از مراقبت أمر اللّه در جميع

أحوال غافل مشويد و جهد نمائيد که کلمات الهی را

بدون آن قياس ننمائيد * ای بنده گان اگر صاحب بصريد

بمدينه بينايان وارد شويد * و اگر اهل سمعيد بشهر

سامعين قدم گذاريد * و اگر صاحب قلبيد بحصن

موقنين محلّ گزينيد تا از مشاهده انوار جمال ابهئيّه

در اين ايّام مظلمه محجوب نمانيد * چه که اين سنه سنه

تمحيص کبری و فتنه عظمی است * ای عباد وصايای

روح را با قلم تسليم و مداد اذعان و ايقان بر لوح صدر

خود مرقوم داريد و در هر آن توجّه بان نموده که مبادا

از حرفی از آن تغافل نمائيد و بجدّ تمام اقبال بحقّ

جسته و از دون آن اعراض نموده که اينست اصل

ورقه أمريّه منبته از شجره الهيّه * ای عباد نيست در

اين قلب مگر تجلّيات أنوار صبح بقا و تکلم نمينمايد

مگر بر حقّ خالص از پروردگار شما * پس متابعت

نفس ننمائيد و عهد اللّه را مشکنيد و نقض ميثاق مکنيد

باستقامت تمام بدل و قلب و زبان باو توجّه نمائيد

و نباشيد از بيخردان * دنيا نمايشی است بی حقيقت

و نيستی است بصورت هستی آراسته دل باو مبنديد

و از پروردگار خود مگسليد و مباشيد از غفلت کننده‌گان

براستی ميگويم که مثل دنيا مثل سرابيست که

بصورت آب نمايد و صاحبان عطش در طلبش جهد

بليغ نمايند و چون باو رسند بی بهره و بی نصيب مانند

و يا صورت معشوقيکه از جان و روح عاری مانده

و عاشق چون بدو رسد لا يُسْمن و لا يُغنی مشاهده

نمايد و جز تعب زياد و حسرت حاصلی نيابد * ای عباد

اگر در اين ايّام مشهود و عالم موجود فی الجمله امور

بر خلاف رضاء از جبروت قضاء واقع شود دلتنگ

مشويد که ايّام خوش رحمانی آيد و عالمهای قدس

روحانی جلوه نمايد و شما را در جميع اين ايّام و عوالم

قسمتی مقدّر و عيشی معيّن و رزقی مقرّر است البتّه

بجميع آنها رسيده فايز گرديد * اگر قميص فانی را

بقميص باقی تبديل نمائيد و بمقام جنّت ابهئيّه که مقرّ

خلود ارواح عزّ قدسيّه است وارد شويد * جميع اشيا

دليل بر هستی شما است اگر از غبار تيره نيستی

بدرائيد * از زحمت ايّام معدوده دل تنگ مباشيد و از

خرابی تن ظاهر در سبيل محبوب محزون مشويد چه

که بعد هر خرابی عمارتی منظور گشته و در هر زحمتی

نعيم راحت مستور * ای بنده گان سلسبيل عذب

صمدانی را از معين مقدّسه صافيه طلب نمائيد و أثمار

منيعه جنّت احديّه را از سدره مغرسه الهيّه أخذ

کنيد * چه که در وادی جرز  يابس تسنيم خوش

تسليم و کوثر قدس تکريم بدست نيايد * و از شجره

يابسه ثمره لطيفه منيعه ملحوظ نگردد * ای طالبان

باده روحانی جمال قدس نورانی در فاران قدس صمدانی

از شجره روحانی بی حجاب لَنْ ترانی ميفرمايد *

چشم دل و جان را محروم ننمائيد و بمحلّ ظهور اشراق

انوار جمالش بشتابيد * کذلک ينصحکم لسان اللّه لعلّ

انتم إلی شطر الرّوح تقصدون *

لطفا نظر خود در خصوص این پست را با ما و دیگر خوانندگان در میان بگذارید .
 bahaiyon.blogspot.com
facebook.com/omid.bahai
 facebook.com/bahainews9