لوحی خطاب به شیخ محمّد تقی نجفی، یکی از روحانیّون برجستهٔ مسلمان که به آزار و اذیّت بهائیان پرداخته بود. این لوح حدود سال ١٨٩١ در قصر بهجی در عکّا نازل شده است.
لوح ابن ذئب آخرین اثر مهمی است که از قلم حضرت بهاءاللّه نازل شده است
این لوح توسط حضرت بهاءالله خطاب به شیخ محمد تقی مجتهد اصفهانی پسر شیخ باقر ذئب نازل شده است. این لوح را یکی از بهائیان اصفهان به طور ناشناس بر سر سجاده شیخ محمد تقی ابن ذئب گذاشت و او بر حقیقت آن لوح مطلع شد. شیخ محمد تقی به قدری خونخوار و لدود در دشمنی با دیانت بهائی بود که در مجلس ظلّ السّلطان حاکم اصفهان پسر ناصرالدین شاه قاجار و در محضر علماء اصفهان آستین های خود را بالا زد و فریاد کشید که من حاضرم با دست های خود این دو سید بهائی را (سلطان الشهداء و محبوب الشهداء) به قتل برسانم. مراتب تزویر و ریاکاری و خبث طینت او بیرون از حد و حساب است و جمعی از احبای الهی مانند سلطان الشهداءو محبوب الشهداء و میرزا اشرف آباده ای و ملا کاظم طالخونچه ای و حاجی حیدر و حاجی کلبعلی نجف آبادی و غیرهم به فتوای او و فرمان ظلّ السلطان به شهادت رسیدند. ابن الذئب در سال 1331 ه.ق مطابق 1915 در اصفهان مرد و در چارسو مقصود اصفهان دفن شد.
0 نظرات:
ارسال یک نظر