به گزارش سایت بازداشت خانم مهوش ثابت از شهروندان بهایی و یکی از یاران ایران
که مسئولیت انجام امور اداری جامعه بهایی را بر عهده دارند ، شعر گونه از
پایداری نرگس محمدی تقدیر می کنند: آوای اذان در فضای زندان پیچیده بود و او سجاده اش را زیر آسمان کبود رو به خدا باز کرد و پیشانی تبدارش را بر مهر خنک نهاد… بر میخیزد شاید برای آنکه به خدا نزدیکتر شود! “ربنا افرغ علینا صبرا و ثبت اقدامنا…” چشمانش را میگشاید با شعف چیزی از زمین بر می دارد در میان دو دست نوازش گرش میگیرد با شوق آنرا به قلبش میفشارد آنرا میبوید به نجوا در گوشش زمزمه میکند و دستهایش را رو به آسمان خدا باز میکند! قاصدک پرواز میکند بر می گردد و از بلندی دیوارها شکوه میکند نفس مشتاقش را بدرقه اش میسازد او مادر است از کودکانش بی خبر است و راهی دیگر برای رساندن احساس مادارانه اش به کودکانش برایش باقی نمانده است نسیمی میوزد قاصدک از دیوارها میگذرد از نظرها دور میشود و عطر نفس نرگس فضا را پر میکند! مهوش شهریاری زندان اوین برای حس مادرانه و عاشقانه ات نرگس محمدی نایب رییس کانون مدافعان حقوق بشر که در بند زنان زندان اوین محبوس است، از روز هشتم تیرماه در اعتراض به عدم اجازه قوه قضاییه، مسئولان زندان و بازجوهایش جهت تماس تلفنی با فرزندان خود در این زندان دست به اعتصاب غذا زده است. روز گذشته همسر این زندانی سیاسی خبر داد که بازجویان خانم محمدی اعلام کردهاند چون «علی و کیانا» فرزندان مشترک تقی رحمانی و نرگس محمدی نزد پدرشان زندگی میکنند و پدر بچهها – به ادعای بازجویان – متهم فراری است، بچهها حق صحبت کردن با مادرشان را ندارند! .......... مهوش شهریاری ثابت ۶۴ ساله اتهامات: راه اندازی و گسترش تشکیلات غیرقانونی جامعه بهایی و اجتماع و تبانی محکومیت: ۱۰ سال حبس تعزیری وضعیت پزشکی: بیماری مفاصل و پوکی استخوان سوابق: عضو هیات ۷ نفره سران بهایی معروف به “یاران ایران” نرگس محمدی ۴۴ ساله اتهامات: تبلیغ علیه نظام، اقدام علیه امنیت کشور از طریق اجتماع و تبانی و تشکیل و عضویت در گروه غیرقانونی محکومیت: ۷ سال حبس تعزیری بعلاوه ۱۶ سال محکومیت جدید وضعیت پزشکی: این زندانی مدنی که به بیماریهای آمبولی ریه و فلج عضلانی مبتلا است توضیحات: فعال مدنی و فعال حقوق زنان که به علت فعالیت های حقوق بشری، شرکت در تظاهرات علیه اسیدپاشی، سخنرانی بر مزار ستار بهشتی در بازداشت به سر می برد. |
0 نظرات:
ارسال یک نظر